Jan Bakker (de Neate) in het midden op de windhondenrenbaan aan de Dannenberg. Op de achtergrond is de kolenvergasser (’n gaskettel) van het GEB nog te zien.
Jan Bakker (de Neate) in het midden op de windhondenrenbaan aan de Dannenberg. Op de achtergrond is de kolenvergasser (’n gaskettel) van het GEB nog te zien. Fotograaf: www.erfgoedrijssenholten.nl / Fotobewerking: Johan Koster

Windhondenrenbaan achter de Dannenberg en Jan van de Neate op portret

Columns

Vlot na het verschijnen van deze krant vorige week kreeg ik bericht van oud-Rijssenaar Jan Poortman. Jan is een zoon van Jan Willem Poortman van Kroon Supermarkt in Plan Zuid. Hij schreef over zijn vader, die als dienstplichtig soldaat naar Indië moest, een mooi boek: Vader moest naar Indjepoe. 

Jan woont in Soest, maar leeft sterk mee met alles wat in Rijssen gebeurt. Hij stuurde een link van een verzamelfilm op de website MijnStadMijnDorp. Daar staan beelden op uit 1965 van de windhondenrenbaan die toen gelegen was achter de huizen aan de Dannenberg. Die huizen staan er grotendeels nog en zijn goed herkenbaar. Je kunt de film ook bekijken op www.erfgoedrijssenholten.nl onder de knop “video’s”. De vernuftige fietswielmachine waarmee de nephaas over de grasbaan werd gesleept is goed in beeld. Op film wordt een motorskelter gebruikt om de nephaas weer naar de start te brengen. Eigenlijk nóg spannender dan met een brommertje. 

De Neate

Op de film komen verschillende windhondenbezitters in beeld. Die had je toen nog. Ik had het vorige week over Jan van de Neate (Bakker) en warempel, hij staat er ook op. Johan Koster destilleerde uit de film een foto, zodat we toch nog een plaatje hebben van Jan van de Neate. Bakker is goed herkenbaar aan zijn volle zwarte haardos en dit keer zonder alpino, want het was mooi weer op de film. 

Kampioen

Als je goed kijkt zie je in dezelfde film ook ergens dat Bakker een sigaret in handen heeft. Ook daar was de Neate supergoed in. Een kampioensroker. Ik heb nog nooit iemand zo veel zien roken. De Neate was slager en werkte (in elk geval) bij slager Arie Bloemendaal in de Tabaksgaarden, maar ook sprong hij in noodgevallen bij in de slachthuizen van vakbroeders. Hij werkte in een bruine stofjas zonder de bekende slagersschort, ‘t sluuj. Bakker was een vrolijke verhalenverteller en dat ging bij hem tijdens het uitbenen gewoon door. Op de hoek van de werkbank legde hij een lucifersdoosje en daarop zijn brandende Caballero-zonder-filter. Werken, vertellen en roken ging in één vloeiende beweging achter elkaar door. Hij versjampiepte zijn uren in elk geval niet. 

Naalden

De Neate vertelde dat hij zich in de zomer altijd in Duitsland liet behandelen door een acupuncturist om te stoppen met roken. Op weg naar zijn vakantiebestemming deed hij Munster aan en liet hij zijn hoofd volprikken met naalden. Dan rookte hij tot aan de jaarwisseling niet. Daarna begon hij stiekem weer een beetje. Tegen de zomervakantie zat hij weer zijn oude niveau: twee pakjes Caballero. En dan herhaalde hij de ontwenningsbehandeling in Munster. Hoe je het ook wendt of keert; zo rookte hij per saldo toch minder. Mogelijk was hij daardoor toch niet de ongeslagen Caballero-kampioen waarvoor we hem altijd versleten. 

oneens of onjuist: dannenberg@twenthetekst.nl